در وبلاگ رویا صدر(بی بی گل) خوندم که مجسمه کاوه آهنگر که توسط شورای شهر سابق اصفهان در میدان آزادی نصب شده بود توسط شورای شهر جدید پایین کشیده شد.
از یک دیدگاه این اتفاق دور از ذهن نبود وقتی ملت قهر کردند و در انتخابات شوراها شرکت نکردند تا اقلیت بنیادگرا به قدرت برسند باید پای لرز عواقب اون هم بنشینند من یکی که در انتخابات پا عقب نکشیدم چون به هر حال این کورسوی دموکراسی  لااقل امکان انتخاب بد از بدتر رو به ما میده حالا داشته باشید انتخابات مجلس هشتم در اسفند امسال و انتخابات ریاست جمهوری ۸۴را، اگر مثل شوراها بشه که فاتحه!!، بعضی ها میگن بهتر!  اینجوری اعتراضات و کج نمایی حکومت ایران بهتر نمایش داده میشه ولی من اینطور فکر نمی کنم حتی اگه آدمهایی به بدی صدام هم به قدرت برسند آخرش باید یه جرج بوشی بیاد  تا منجی ما بشه یا نه؟  که اون روز اگه بیاد، باید خون به حال این مملکت گریه کرد.
از یک دیدگاه دیگه برداشتن مجسمه کاوه آهنگر از میدان آزادی اصفهان به نوعی در امتداد تفکر  امثال خلخالی هاست که پس از انقلاب بهمن می خواستند فردوسی رو نبش قبر کنند و هنوزم نمی ذارند ۴ تا دونه سایبون روی تخت جمشید کشیده بشه که باد و بارون و آفتاب اون رو از بین نبره.
و از دیدگاه آخر باید بگم که من در همین وبلاگ مطلبی در مورد سخنرانی احمد شاملو پیرامون تحریف تاریخ ایران باستان در شاهنامه فردوسی داشتم همونجا هم گفتم که کاوه یه لمپن چماق بدست بود و ضحاک هم تنها پادشاه از میان مردم برخاسته، ولی خون فرهی جناب فریدون!!! بر خواست همه ایرانیان چربید و به زور درفش کاوه خان، ضحاک، لقب مار به دوش و عرب و بد طینت به خود گرفت و فریدون نوجوان و با عرضه!!!! به تخت شاهنشاهی ملک باستانی ایران نشست. حقت بود کاوه! مجسمه ات بخورد تو سر همون شورای شهری های دوم خردادی نخاله اصفهان.
باربد شمس