یک نوشته...
باران
موهبت ی ست
که اشک هایٍ تو را
پنهان می کند.
مٍه
فرصت ی ست
تا غمٍ چشم هایت را
بپوشاند.
ولی لحظات ی ست
که تنها دستانٍ خالیٍ تو
ترک هایٍ چهره ات را
نومیدانه نقاب می کشند.
در تنهاییٍ اتاق
باران
چه نرم تر می بارد...
نوزدهم دی ماه هشتاد-بابک