یک نوشته...
باران
موهبت ی ست
که اشک هایٍ تو را
پنهان می کند.

مٍه
فرصت ی ست
تا غمٍ چشم هایت را
بپوشاند.

ولی لحظات ی ست
که تنها دستانٍ خالیٍ تو
ترک هایٍ چهره ات را
نومیدانه نقاب می کشند.

در تنهاییٍ اتاق
باران
چه نرم تر می بارد...



نوزدهم دی ماه هشتاد-بابک