شاملو چیزی حدود سیزده سال پیش، در دانشگاه برکلی سخنرانی می کند که بعدها عنوان «نگرانی های من» را به خود می گیرد که در گرد و غبار تبلیغات این سال های اخیر بیش تر به ناسزاهای شاملو به فردوسی، به شاهنامه، به فرهنگ «پارسی»، زیر پا گذاشتن ارزش های ملی و ... تغییر نام داده است؛ شاملو آماج حملات قرار می گیرد. فرصت طلبانی چون عطاا...مهاجرانی تسویه حسابهای فکری،ایدئولوژیک،ادبی و غیر ادبی خود را با لجن پراکنی به این مرد بزرگ به اوج می رسانند (نگاه کنید به کتاب گزند باد از همین شخص) و در حرکتی کودکانه فردوسی و <<شاه>>نامه اش که در اول انقلاب قرار بود به دست خلخالی نبش قبر شود و نابود گردد؛ بار دیگر با رستم و سهراب به میان کتابهای درسی راه می یابد. متن کامل سخنرانی هرگز در ایران چاپ نمی شود و فقط تکه هایی از آن جهت معرفی شاملو به عنوان دشمن عظمت چندین هزار ساله بیان می گردد. حتی استادانی که آن زمان در مجله آدینه قلم می زدند در صف مخالف ایستادند و کسانی که وی را استاد شاملو خطاب می گردند سکوت اختیار کردند، و شاملو تنهای تنها... سخنرانی که می بایست ماندگار شود همانجا دفن می گردد و همزمان شاملو به محاکمه کشیده می شود و با رذالت محض در لجن برنامه هایی چون هویت تخریب و ترور شخصیت می گردد.امروز دیگر آن مرد بزرگ در میان ما نیست ولی ماندگاری سخنش در عصر قحط الرجال ما هر روز بیشتر از روز قبل مشخص می گردد...
در بخش بعد به چکیده سخن شاملو درباره تحریف تاریخ به دست فردوسی می پردازم.
باربد شمس
ای بابا ...
ممنونم که لینک منو گذاشتین ...سرفراز و شاد باشید
به خدا فحش دادن کار سختی نیست. سخنرانی که می گویی را در کتابی به نام نگرانی‌های من خوانده ام و البته سعی کردم نام شاملو باعث نشود هر چه از او می‌شنوم یکسره بپذیرم.
شیوه‌ی شما را هم نمی‌پسندم که به مخالفان اینگونه می‌تازید.
دوست عزیز سلام...
من هم این کتاب رو چندبار خوندم و خیلی خوشم اومد و
خیلی بحث خوبی رو راه انداختی و امیدوارم که ادامه بدیش و ملت هم بیان نظر بدن و من هم استفاده کنم...
من هم دیدم کسانی رو که همین الان هم شاملو رو استاد شاملو خطاب می‌کنند ولی خوب معتقد به این هستند که کلا شاملو یه اشتباه تو زندگیش کرد واونم همین سخنرانی که انجام داده بوده و ...
ولی خب ما کلا هر چه که از مرگ یک فرد میگذره بیشتر میفهمیمش..یه نگاهی به بازار کتاب بنداز...هر انتشاراتیه بی‌ربطی یه کتاب از شاملو چاپ کرده..
(البته با تمام این حرفها و این که من حرفهای این کتاب رو قبول دارم ولی به راحتی هم نمی‌تونیم از شاهکاره فردوسی بگذریم،به هر حال عنوان اول توی 7شاهکار بزرگ ادبی جهان کم نیست...
حتما این بحث رو ادامه بده والبته یک کم مهربون تر...:)))
وقتی مطلبی را از جایی یا از کسی نقل می کنید بنویسید از کجا آمده. این جمله ی آغازین و کلا این بحث در کتاب ادیسه ی بامداد به تالیف پرهام شهرجردی مطرح شده و برای بار نخست در ایران متن کامل سخنرانی شاملو را آورده است. به غیر از این مطلب بسیار عمیقی هم از او در سایت پندار منتشر شده که دقیقا مساله را بررسی می کند و استدلال های دکتر علی حصوری را هم می آورد. شما دقیقا جمله ی آغازین مقاله ی او را استفاده کرده اید و جمله های دیگری از او را آورده اید بی این که بگویید از کجا و از چه کسی. طوری که خواننده فکر می کند این ها دقیقا حرف های شماست. که نیست. که باید بگویید. اگر احترامی به حقوق مولف می گذارید باید بگویید. متشکرم
کارت درسته .. یه سری هم به ما بزن